Luang Prabang 26-29 december

Luang Prabang is de mooiste stad van Laos. De stad is in zijn geheel benoemd tot wereld erfgoed door Unesco. Was Urk dat ook niet?? :-) Anyway: We kwamen rond een uurtje of zes aan met de slowboat en voor het eerst hadden we moeite om een guesthouse te vinden: Nadat je bij een tiental guesthouses "sorry we're full" hebt gehoord, begin je er wel een beetje genoeg van te krijgen. Kennelijk groeit het toerisme harder dan het aanbod aan guesthouses in het hoogseizoen. Hoe dan ook, uiteindelijk is alles uiteraard helemaal goedgekomen; een Laotiaan belde een vriendje van een vriendje en die had nog wel plaats. Buiten het centrum en niet bepaald de meest geweldige kamer maar prima voor een nachtje. Gewoon de volgende ochtend vroeg naar een beter guesthouse verhuisd waar weer wat mensen waren uitgecheckt.

Maar goed, Luang Prabang is een geweldig stadje. Lekker rustig, volgepakt met mooie landhuizen in Frans koloniale stijl, en natuurlijk een aantal schitterende Wats uit de 16e eeuw:



We hebben hier een dagje door de stad gelopen om de belangrijkste gebouwen te bezichtigen, een dagje een trip gemaakt naar een waterval in de buurt (Sascha ging zwemmen bij de waterval, Arjen ging liever naar boven klimmen over een onmogelijk steil rotspaadje):

Na een tijdje in Luang Prabang (weinig auto's!) wordt je helemaal relaxed. En dat wordt ondersteund door een lekker drankje op zijn tijd, bijvoorbeeld wat verse kokos-sap. Erg prima!

Tenslotte hebben we ook nog een dagje op de mountainbike gezeten, gefietst naar een dorpje waar een zijdemarktje was, en toen nog 14 km verder op weg naar een resort waar een leuk restaurantje was om even bij te komen. Onderweg was nog het grafmonument van Henry Mouhot, de "ontdekker" van Anghkor Wat. Helaas gaan we Anghkor, "moeder aller tempels" missen deze vakantie maar we hebben in elk geval wel het graf van de ontdekker gezien! :-)

Overigens beginnen die steile hellingen na een uurtje of vier fietsen wel aardig zwaar te worden, zelfs in de lichte versnelling. Gelukkig geeft een Beerlao biertje in zulke gevallen (achteraf!) verlichting! En wat ook wel lekker is, zijn die franse baguettes die in Laos verkrijgbaar zijn. Jammie!

Pai -> Luang Prabang (Laos) 25-26 december

Alleen met een ticket reizen heeft zo zijn voordelen. Zo kun je gemakkelijk besluiten om ergens langer te blijven. Of ergens anders heen te gaan dan je oorspronkelijk in gedachten had.

Wij vonden het bij nader inzien toch handiger om naar Laos te gaan vanuit Noord Thailand, in plaats van naar Cambodja. Helaas voor Anghkor Wat, maar Laos here we come!



Vanuit Pai een toertje geboekt naar Luang Prabang: eerst een stukje toeren in een minibus tot aan de grens met Laos (Chiang Khong), daar overnachten en dan de volgende dag de grens over, hup op de slowboat. De slowboat vaart met (je raadt het al) beperkte snelheid in twee dagen over de Mekong rivier naar het stadje Luang Prabang, dat in zijn geheel is benoemd tot wereld erfgoed door de Unesco.



Het alternatief voor de slowboat is trouwens de speedboat: Dat is een klein bootje met 6 toeristen, 1 bestuurder en een hele grote motor. En die haalt met veel kabaal in een rotgang in 1 dag hetzelfde stuk; oordoppen en helm verplicht; elk jaar enkele dodelijke ongelukken. De speedboat-gangers vonden het achteraf een aardige hel dus wij waren toen extra blij met de slowboat! Al was dat ook niet alles met 6 uur zitten op houten bankjes; na ongeveer 3 uur begin je een behoorlijke houten k*nt te krijgen. En heel warm is het ook niet aan het einde van de dag.



Maar daar krijg je dan wel geweldige uitzichten voor terug, en plenty of time om daar mooie foto's van te maken. En je kunt rustig kennismaken met de plm. 80 andere toeristen die op diezelfde slowboat zitten en de komende week ongeveer dezelfde route gaan afleggen door Laos als je zelf gaat doen. En dan kun je direct ook in het plaatsje waar je gaat overnachten, gezellig een Lao biertje drinken bij je (kerst)maal. Weer eens wat anders dan een wijntje met kalkoen of gourmetten ;-)