Op 30 december zijn we met een minibusje vertrokken richting VangVieng, een plaatsje tussen LuangPrabang en Vientiane in.
Zeg je VangVieng dan zeg je tuben. Wat is dat nou dat tuben? Eigenlijk is het niets anders dan een kroegentocht in een rubberband op de rivier. De ervaren tubers herken je bij aanvang al: zij hebben wat blikjes bier ingeslagen om de eerste 100 meter naar bar nr1 te overbruggen. Vervolgens hoor je ergens vanaf de kant roepen: BeerLao BeerLao!!, dit is het enige moment dat er actie ondernomen moet worden: je grijpt de naar het voor je uitgestoken stuk bamboo, waarmee je naar de kant getrokken wordt.Vervolgens neem je een BeerLao (of twee of....), "swing" je een aantal keer met de ingenieus gemaakte schommel/trapese het water in (liefst zo indrukwekkend mogelijk). Dit met een heerlijke temperatuur BobMarley op de achtergrond.... erg fijn. Dit ritueel herhaalt zich tot je aan het eind van de middag geheel gelukkig aankomt bij het eindpunt (al dan niet in een Tube. Er wordt nl halverwege de route een tuktuk (brommertaxi) service aangeboden naar het eindpunt, dit tegen woekerprijzen )
Helaas geen foto's van het tuben zelf. We hebben foto's gemaakt met een wegwerpcamera en die moeten nog ontwikkeld / op cd gezet worden.
's avonds hebben we Oud en Nieuw gevierd met een groep medereizigers. Niet speciaal een Oud en Nieuw gevoel maar toch... ergens rond middernacht probeerde een dronken (vermoedelijk) Amerikaanse nog af te tellen maar dat kwam niet over. Later die nacht belandden we nog op een zo-goed-als-afgelopen nieuwjaarsfeestje (lees iedereen ladaar was zo'n beetje te dronken om op zijn benen te staan) Nog even wat biertjes gedronken, ons verbaasd over de mate van dronkenschap van een ieder en tegen 3-en bed in! 1 januari moeten we om 9 uur fris en fruitig in een busje naar Vientiene zitten!!
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment